چکیده:
هرچند تدوین گونههای مختلف کتابهای تاریخی سنتی ریشهدار در تاریخ و فرهنگ ایران است اما انتشار
همگانی این آثار تا پیش از ورود صنعت چاپ به ایران عملاً امکان پذیر نبود. واقعیت این است که در ایران نزدیک به
یکصدو پنجاه سال پس از ورود صنعت چاپ نخستین گام ها در راه تصحیح علمی و روشمند کتابهای تاریخی
برداشته شد. اما انتشار گسترده آثار تاریخی در دهه 1340 و 1350 و درست پس از ورود هدفمندانۀ بنیاد فرهنگ
ایران به این عرصه آغاز گشت. این بنیاد (تأسیس 1343) در مجموعۀ انتشارات کم نظیر خود، جایگاه ویژهای را به
منابع تاریخ و جغرافیایی ایران اختصاص داد که امروز از صفحات درخشان کارنامۀ آن محسوب میشود. تردیدی
نیست که فعالیت بنیاد در عرصۀ انتشار کتابهای تاریخی نشانگر حقایق تازهای است که باید در ماهیت و فلسفۀ
آنها تأمل کرد؛ زیرا این آثار با هدفهای فرهنگی و جهتگیریهای فکری و نگرشهای هویتی خاصی تولیدمیشد.
شناسایی و معرفی منابع تاریخ و جغرافیای انتشار یافته توسط «انتشارات بنیاد فرهنگ ایران» ونیز بازنمایی اهداف
نهفته در طبع و نشر آنها و تشریح نقش بنیاد در پیشبرد مطالعات تاریخی و جغرافیایی ایران معاصر، مسأله اصلی
این مقاله است که نگارنده میکوشد با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به ارزیابی آن بپردازد و عملکرد بنیاد
فرهنگ ایران را در حوزۀ نشر منابع تاریخ و جغرافیایی ایران تحلیل کند.
واژگان کلیدی:
بنیاد فرهنگ ایران، منابع تاریخ و جغرافیای ایران، هویت ایرانی، تصحیح، ترجمه، تألیف.
anis.sajadi@yahoo.com کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، *