تاریخ روایی(روایت تاریخ)
چکیده:
گرایش پیشه وران و گروههای وابسته به بازار به فعالیت های فرهنگی و حضور آنها در زمینه های ادبی و به ویژه
شعر، عرصه ای قابل توجه برای شناختی دقیق تر از زندگی صنفی پیشه وران محسوب می شود.
در این پژوهش با بررسی تذکرۀ مجالس النفائس اثر میرعلیشیر نوایی از منابع مهم تاریخ ادبی روزگار تیموریان،
تلاش می شود تا پیوند پیشه وران با عرصه ادبیات منظوم مورد مطالعه قرار گیرد. در اثر اخیر در میان شاعران مورد
اشاره، به گروههای اجتماعی مختلفی اشاره شده است که در میان آنها شمار قابل توجهی از پیشه وران و
صنعتگران شهرهای مختلف و در روزگار تیموریان وجود دارد. در این مقاله ویژگی های پیشه ورانِ شاعر موردبررسی
و ارزیابی قرار می‌گیرد.
هدف این پژوهش عمدتاً شناخت گسترۀ نفوذ ادبیات در میان گروهی مشخص از جامعه یعنی پیشه وران از یک
سو و تمایلات برخی از گروههای خاص پیشه وران به زمینه پر اهمیت فرهنگ و ادبیات منظوم، از سوی دیگر است.
نتایج این مقاله می تواند بر اساس تمایل پیشه ور یا پیشه ای خاص به ادبیات، به تمایز و تفاوت شخصیت فرهنگی
و اجتماعی گروه و طیفی محدود از میان گروههای مختلف پیشه وران رهنمون گردد و زمینه توضیح بخشی از
مفهوم پیشه وران اهل فرهنگ را در گستره فرهنگی جامعه ایرانی روشن سازد.
واژگان کلیدی:
پیشه وران، شعر، شاعری، مجالس النفائس، میر علیشیر نوایی، تیموریان