در عصر سلاجقه صاحبان تفکر چون غزالی، خیام، سهروردی، خواجه نظام الملک طوسی و …؛ در حوزه اندیشه
پردازی در عرصه های مختلف علوم تفکر و نظریه در ایران ظهور پیدا کردند و بواسطهی نقش آفرینی اندیشمندان
مذکور، این دوره به یکی از ادوار شاخص در زمینه اندیشه پردازی دینی و سیاسی در تاریخ ایران مبدل شده است.
بخشی از آثار و مصادیق آن را میتوان در زمینه تالیف گستردهی کتب و طرح اندیشههای مربوط به نظریههای
دینی و سیاسی در عرصهی حکمرانی مشاهده کرد. هدف این پژوهش، با توجه به گستردگی تفکر و اندیشه در
دورهی سلاجقه، نشان دادن گزیدهای از این نظریهها با تاکید بر اندیشه پردازیهای سیاسی با محوریت حکمرانی
خوب در عصر سلجوقی میباشد. این پژوهش درصدد است تا زمینه دیدگاههای مشترک و متفاوت متفکران آن
دوره را در خصوص اندیشهپردازی حکمرانی خوب مورد مطالعه قرار دهد و چگونگی دیدگاه حکمرانی خوب از نگاه
اندیشمندان عصر سلجوقی را بررسی نماید.
کلیدواژه:
اندیشه، اندیشمندان، اندیشه پردازی، ایران، سلطان، حکمرانی خوب، دوره سلاجقه.
کارشناس ارشد دانشگاه پیام نور تهران جنوب *