تاریخ روایی(روایت تاریخ)
چکیده:
با تشکیل حکومت صفوی و تغییراتی که در اوضاع سیاسی و مذهبی ایران بوجود آمد زمینه های بروز اختلاف و
درگیری بین حکومت صفوی و امپراتوری عثمانی بتدریج فراهم شد. صفویان با استفاده از شور انقلابی پیروان و
حامیان خویش درصدد بدست آوردن قلمروی برای خود در منطقه آناتولی و دیار بکر بودند و ترکان عثمانی نیز که
یکپارچگی دینی و سیاسی ایران را در تضاد با اهداف توسعه طلبانه خویش می دیدند درصدد برآمدند تا با استفاده
از اختلافات بوجود آمده ایران را به قلمرو خویش ضمیمه کنند. از این رو هدف این نوشتار این است که با استفاده از
روش توصیفی- تحلیلی وبا بهره گیری از منابع کتابخانه ای معتبر به این پرسش پاسخ دهد که چه عواملی منجر به
بروز جنگ چالدران و شکست صفویان در این جنگ شده است؟ مدعایی که می توان در برابر این پرسش مطرح کرد
این است که اختلافات سیاسی- نظامی و نفس قدرت که توسعه طلبی می باشد در بروز جنگ چالدران نقش
اساسی داشته و مهم ترین دلیل شکست صفویان را می توان ناتوانی آنها در اتخاذ یک راهبرد صحیح نظامی در
برابر قدرت تخریبی توپخانه عثمانی عنوان کرد. نتیجه ای که بدست می آید این است که جنگی با ابعاد جنگ
چالدران به هر صورت و حتی با وجود اشتراک مذهبی و نبود اختلافات سیاسی و نظامی بین دو حکومت رخ میداد
و صفویان نیز در صورت به کارگیری اصول صحیح جنگی و پرهیز از اختلافات درونی می توانستند تلفات جنگ را به
حداقل رسانیده و حتی پیروز میدان شوند.
واژه های کلیدی:
جنگ چالدران، اسناد، شاه اسماعیل، امپراتوری عثمانی، سلطان سلیم، صفویان
* – دانشیار گروه تاریخ دانشگاه خوارزمی/hasan-raznahan@yahoo.com
** -کارشناسی ارشد تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه خوارزمی تهران/ history.derik@gmail.com
*** -کارشناسی ارشد تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه خوارزمی تهرانematbaloochzahi@gmail.com /
**** -کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی تهران،hamidb.6465@gmail.com