تاریخ روایی(روایت تاریخ)
چکیده:
تاریخ نویسی در ایران عصر تأثیر تأثیر وقایع سیاسی، تغییرات جامعه ایرانی و ارتباط با جهان غرب شاهد پیدایی و رواج گونه‌ی جدیدی از سبک‌ها و شیوه نگارش تاریخ بود. در این دوره انواع تاریخ نویسی‌ها انجام می‌شد و مورخان بر مبنای اصول الگوهای پیشین به کار ثبت وقایع می پرداختند. آنچه که تاریخ نگاری این دوره را از دوره‌های پیش از خود متمایز می‌سازد، ورود آموزه‌های جدید در سبک نگارش، توجه به تاریخ مردم، توجه به تاریخ سیاسی جهان و جستجوی الگویی با هدف برجسته کردن شکوه ایران با عنایت به گفتمان انحطاط بود. تأکید بر سه واقعه‌ی مهم سیاسی این دوره سه ژانر غالب تاریخ نگاری رسمی این دوره را در بر می‌گیرد که مقاله‌ی پیش رو با توجه به این سه حادثه‌ی مهم سیاسی سیر تاریخ نگاری ایران را در دوره‌ی قاجاریه از ابتدای سلطنت آغا محمدخان قاجار تا دوران پسا مشروطه را مورد بررسی قرار می‌دهد و با معرفی نمونه‌هایی از کتب تاریخی این دوره سعی در بیان اصولی معین برای شیوه‌ی تاریخ نگاری این دوره را دارد.
کلید واژه:
تاریخ نگاری، اعتماد السلطنه، نامه خسروان، آقاخان کرمانی، ناظم الاسلام کرمانی، قصص العلما، گفتمان انحطاط.