تاریخ روایی(روایت تاریخ)
چکیده:
در پژوهش حاضر ضمن بررسی اطلاعات پزشکی و جایگاه علم پزشکی در ایران باستان و تاثیر بسزایی که دین
در علم پزشکی دوره هخامنشی ، و همچنین پزشکان بیگانه که اغلب در دربار سلاطین هخامنشی مشغول بکار
بوده اند. با مراجعه به متون دینی تاریخی به پیشه ارزشمند پزشکی در دوره هخامنشیان پرداخته است. همچنین
به نقش مغان و موبدان بعنوان پزشکان اولیه ایران باستان یاد کرد . در پزشکی ایران باستان، قوانین متقن پزشکی
وجود داشته و علم پزشکی همگام با تمدن آن روزگاران، رشته های مختلف و دستاوردهای متفاوتی داشته است
که از طریق جنگ ها و رفت و آمدهای ایرانیان و یونانیان به تمدن یونان منتقل و به نام آنها شهره گردید. پزشکی در
ایران باستان برپایه پزشکی اوستایی بود که رد پای آنرا می توان در برخی متون به جای مانده ی پهلوی دنبال کرد
، واز سویی دیگرمراوداتی نیز با سرزمینهای هم جوار ایران از جمله مصر و،یونان و روم داشتند.که از آن میتوان به
نقش پزشکان یونانی و مصری در دربار هخامنشیان اشاره کرد. مطالب مربوط به پزشکی هخامنشیان به طور
پراکنده در کتب دینی از جمله کتابهای سوم دینکرد، وندیداد و اوستا و مورخان یونانی آمده است .
کلید واژه:
ایران باستان ، هخامنشیان، دینکرد، یونان، پزشکی.
کارشناس ارشد تاریخ ایران باستان *