چکیده:
اصفهان از مهمترین شهرهای فلات مرکزی ایران است که علیرغم نا ملایمتهای سیاسی، از دوران باستان
تاکنون اعتبار خود را حفظ کرده و در برخی از دورههای تاریخی نیز بهعنوان مرکزیت سیاسی ایران نقش ویژهای از
خود بهجا گذاشته است. مرکزیت سیاسی و اقتصادی این شهر در طول تاریخ زمینهساز گسترش شهر و به وجود
آمدن محلههای مختلف از طبقات گوناگون شده است. تمرکز شهر از هزار سال پیش به اینسو عمدتاً در حوالی
مسجد جامع بوده است؛ شاید همین موضوع سبب شده است تا راهنمایان آثار اصفهان محلات حواشی میدان و
مسجد جامع را با عنوان محلات قدیمی به گردشگران معرفی کنند. این در حالی است که به گواهی تحقیقات
باستانشناسی، محلهی شهرستان در نزدیکی پل شهرستان باقیماندهی «جی» و هسته اصلی اصفهان است.
وجود آثار باستانی متعدد از دوران باستان و اسلامی در این محله از اهمیت و رونق این منطقه حکایت دارد.
پژوهش حاضر باهدف بیان جایگاه خاص این محله در طول تاریخ و توضیح آثار موجود آن بهمنظور زمینهسازی برای
گسترش گردشگری محلات انجامشده است. نتایج پژوهش که از راه مطالعه کتابخانهای و تحقیقات میدانی به
دستآمده است نشان میدهد قدمت ویژه و از سویی جدایی جغرافیایی از اصفهان در دوران اسلامی؛ زمینهی
وجود آثار منحصربهفردی مانند آثار دوران ساسانی، مقبره خلیفه عباسی و جایگاه حکومت افغانها در این منطقه از
شهر را فراهم نموده است که در دیگر محلات شهر نظیر ندارد ازاینرو میتواند موردتوجه گردشگران اصفهانی،
ایرانی و جهانی واقع شود.
واژگان کلیدی:
اصفهان، جی، محله شهرستان، آثار باستانی جی و شهرستان
* – سرگروه تاریخ ناحیه 4 اصفهان، پست الکترونیک: goudarziparvaneh@gmail.com