چکیده
بهبود کیفیت آموزش تاریخ از جمله اهداف مستمر نظام آموزشی می باشد. لذا آسیب شناسی فراینددهی- یادگیری این درس از دیدگاه معلمان و دانش آموزان در راستای بهبود بخشی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. بدین منظور این پژوهش در راستای آسیب شناسی فرایند یاددهی- یادگیری درس تاریخ دوره دوم دبیرستانهای دخترانه شهر مبارکه اصفهان در سال تحصیلی 99-98 انجام شده است. که این آسیبها در بعد کلی شامل روشها و فنون تدریس و روشهای ارتباطی بررسی شده است.
ابزار و روش: این پژوهش با توجه به هدف از نوع تحقیقات کاربردی و با توجه به نحوه گرداوری داده ها جزء تحقیقات توصیفی و میدانی است. جامعه آماری این پژوهش شامل 152 نفر از دانش آموزان دختر میباشد که به روش تصادفی ساده و از تحلیل واریانس استفاده شده است.
سوال و فرضیه: این پژوهش در پی پاسخگویی به این سوال است: آسیبهای تدریس درس تاریخ از دیدگاه معلمان و دانش آموزان شهر مبارکه چیست ؟
فرضیه بر این است که تدریس پرسشگرانه و متفکرانه و ارتباط صمیمی با دانش آموزان میتواند در میزان یادگیری آنان موثر باشد.
نتایج و یافتهها: نتایج بیانگر تفاوت معنادار بین دیدگاه دبیران و دانش آموزان بود. از دیدگاه دانش آموزان در هیچ یک از ابعاد فرایند یاددهی- یادگیری آسیبی وجود ندارد. اما از نظر دبیران در تمامی ابعاد آسیب وجود داشت. بیشترین آسیب در بعد روش تدریس مربوط به عدم آگاهی معلمان از اهداف آموزشی و ناتوانی معلم در ایجاد انگیزه برای یادگیری تاریخ در دانش آموزان بود.
کلید واژه: آسیب شناسی، تاریخ، دانش آموز، معلم، یادگیری.
* دبیر رسمی آموزش و پرورش شهر مبارکه اصفهان