تاریخ روایی(روایت تاریخ)
چكيده :
كشور ايران از دوره باستان تاکنون مركز هنرهايى بوده كه ساير هنرمندان ملل از انها الهامات بنيادين گرفته
و به شكلي بازتوليد نموده اند . ايران بعداز اسلام در صنعت بافندگي سرامد ساير كشورهاى اسلامي شد و
ايرانيان بعنوان اموزگاران فني كشورهايى كه با انها ارتباط تجارى داشتند در اروپا و قفقاز و عراق و مصر و شام
تا هند و خاور دور چين و…تاثيرات سبكی وماندگارى برجاى گذاشته است. فرش از هنرهای اصیل و بومی ایران
است که فرش پازیریک از دوره هخامنشی گواه آن است .صنعت فرش دومین صنعت بعداز نفت در دوره پهلوی
یک سوم جمعیت ایران را (حدود ده میلیون نفر)پوشش می داده است . تقویت و گسترش این صنعت در ایران در
حوزه صادرات با جلب مخاطبان آن در کشورهای دیگر می تواند در حوزه اقتصادی تحول آفرین باشد.
در میان فرش‌هایی که در شهرها و مناطق مختلف ایران بافته می‌شود فرش قم از جایگاه خاصی برخوردار
است.کارگاههای خانگی زیادی در شهرستان قم و روستاهای اطراف آن وجود دارند. امروزه فرش قم در بازارهای
جهانی به بافت ظریف و طرح اصل و رنگ آمیزی متین و زیبا شهرت یافته است. شهرت و مقبولیت فرش قم به
گونه‌ای است که حتی قالی‌بافان کشورهایی نظیر هند و پاکستان و چین از طرح‌های آن اقتباس نموده و
فرش‌های کپی شده را روانه بازار نموده‌اند. صنعت قالی‌بافی قم همواره به استفاده از رنگ‌های زیبا و چشم‌نواز
مشهور بوده است. نقش زنان به‌عنوان عاملان اصلی بافت فرش در تاریخ این صنعت بسیار ارزنده است .
در این مقاله با کنکاشی بر صنعت قالی و نقش آن در تاریخ فرهنگی ایران به جایگاه فرش قم پرداخته و بر حفظ
و گسترش صنایع بومی تأکید می‌شود.
كليد واژه :
تاریخ فرهنگی، سنت فرهنگی، فرش، شهر قم .