تاریخ روایی(روایت تاریخ)
چکیده:
گرایش به فحشا، یکی از آسیبهای اجتماعی است که جوامع در دوره های زمانی متفاوت، همواره با آن مواجه
بوده اند.
در زمان صفویه، در بین گروههای مختلف اجتماعی این رفتارهای غیر اخلاقی،تحت تاثیر عوامل متعددی در مناطق
مختلف، با شدت و ضعف هایی بروز میکرد. یکی ازعوامل مهم که باعث شده بود آمار گرایش به فحشا به صورت
چشمگیری در جامعه افزایش پیدا کند، مهاجرت اقوام مناطق شمالی بود که در بیشتر موارد به اجبار به داخل
کشور کوچ داده شدند و به صورت برده مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفتند و باعث رونق کار قهوه خانه ها و
روسپی خانه ها شدند.
از عوامل دیگر می توان به جنبه های اقتصادی فعالیت این گروه در جامعه اشاره کرد. عایداتی که از پرداخت مالیات
این گروه نصیب دولت میشد، به قدری برای مقامات دولتی اهمیت داشت که به عنوان مانعی در برابر مبارزه با
فعالیت روسپیان مطرح میشد؛ توجه دربار صفوی، به ویژه شاه، نسبت به این زنان نیز از دیگر عوامل توجیه فعالیت
این گروه در جامعه بود. با این وجود، فعالیت این گروه، نارضایتی عمومی را به دنبال داشت که گاهی منجر به قتل
مرتکبین به این اعمال می شد.
حکومت صفویه در دوره های مختلف تمهیداتی برای مبارزه با این آسیب اجتماعی اندیشید و با حمایت روحانیون،
به محدود کردن فعالیت فواحش پرداخت و به صورت مقطعی موفقیتهایی نیز به دست آورد؛ اما ضعف حکومت
مرکزی و گسترش فساد در ارکان مختلف دولت، مانع از حصول موفقیت کامل در این زمینه شد و سرانجام گسترش
این آسیب اجتماعی، یکی از عوامل زمینه ساز سقوط و انحطاط دولت صفوی گردید.
واژگان کلیدی:
صفویه، آسیبهای اجتماعی، فحشا، همجنس گرایی.
* کارشناسی ارشد تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه پیام نور اصفهان marziehkazemi17@yahoo.com